adres angielskojęzycznej wersji strony :

oa8osp.webwave.dev

Siła gry bierek dodatkowych - diagramy i warianty ilustracyjne

Wpływ szczególnych, określonych przez autora, zasad gry na liniach skrajnych szachownicy stupolowej, na sytuację w partii (taktykę i strategię gry) może być znikomy, zwłaszcza w debiucie, ale niekiedy też decydujący, tym bardziej im bliżej jest do końcówki. 

Krótkie podsumowanie kwestii promocji figur dodatkowych

Pozycje skoczków i gońców to pola przemiany pionogońców w jedną z lekkich figur klasycznych. Gracz na każdym takim polu zawsze ma wybór między skoczkiem a gońcem. 

Polami promocji pionowież na figury klasyczne są wszystkie pozycje wież i lekkich figur przeciwnika.

Na linii '0' znajdują się pola przemiany w pionohetmana czarnych, a linii '9' białych figur dodatkowych. 

Każdy pionogoniec ma łącznie 6 pól "awansu" na "najsilniejszą" figurę dodatkową, w tym jedno, które jest pozycją początkową bliższej pionowieży przeciwnika. 

Każda pionowieża ma 14 pól promocji na pionohetmana, w tym 4 to pola początkowe zajmowane przez króla i hetmana oraz oba pionogońce przeciwnika. 

Rozwinięcie koncepcji "awansu" figur dodatkowych

Pojawienie się idei ustalenia pól promocji dla figur dodatkowych

Zasady gry  na liniach "dodatkowych"

Symbole bierek pobrane z tablicy znaków Windows - czcionka DEJAVU

Diagram pól przemiany pionogońca

Diagram pól przemiany pionowieży

Diagram ruchów pionogońców

i pionowież

Każdemu pionogońcowi i każdej pionowieży przypisano jedno "główne" pole przemiany w pionohetmana. Następnie pionowieża, oprócz pola odpowiadającego pozycji wieży, zyskała pola "awansu" na gońca i skoczka po bliższej stronie szachownicy, później symetrycznie także na dalszej. Pozycje początkowe króla i hetmana zostały określone jako pola promocji w pionohetmana dla obu pionowież danego koloru. Na koniec uznano za celowe  i logiczne danie obu "początkowym" bierkom dodatkowym możliwości przemiany na przeciwległych liniach końcowych : "0" bądź "9". Ostatecznie pionogoniec ma 2 pola ("bliższe" i "dalsze") promocji na lekkie figury klasyczne. Kolejność "przydziału" pól "przemiany" dla pionogońców była tutaj następująca :

1. pole bliższego skoczka - "zamiana" na gońca

2. "dodanie" skoczka

3. "dodanie" pola dalszego gońca

W tym celu konieczne stało się stworzenie jeszcze jednej figury dodatkowej - "pionohetmana". Łączy ona cechy pionogońca i pionowieży, gdyż porusza się o jedno pole we wszystkich kierukach (podobnie jak król).

Najprostszy symbol pH=q

to : 🌑 🌕

Inne możliwości :

Warianty autorskie :

Pionogoniec porusza się i bije podobnie jak goniec, a pionowieża jak wieża, ale każda z wymienionych figur dodatkowych tylko o jedno pole w dowolnym kierunku.

Kolejny ważny element "szachów2020" to możliwość promocji, czyli zamiany tychże figur na "silniejsze". W pierwszej kolejności nasuwa się myśl o "awansie", odpowiednio, na gońca i wieżę.

Niezależnie od powyższego, logiczna wydała się także autorowi koncepcja określenia początkowych pozycji figur dodatkowych jako pól przemiany.

.

Rozmieszczenie bierek na szachownicy stupolowej

Pola skrajne tworzą linie skrajne : '0', '9', 'a0', ,h0'. Bez ograniczeń poruszają się po nich tylko figury dodatkowe.

Bierkę klasyczną można postawić na polu skrajnym, ale jeśli pod jej biciem nie znajdzie się jakaś bierka przeciwnego koloru nie może wykonać żadnego ruchu.

Reguła powyższa nie dotyczy króla. Na polu skrajnym naszej szachownicy stupolowej staje się on bierką z przymusowym pierszeństwem ruchu (w tym bicia) dopóki nie powróci na klasyczną część szachownicy. 

Warto nadmienić, że według przyjętej przez nas zasady zaszachowany król nie ma prawa "ucieczki" na pole linii dodatkowej.  

Wersja szachów ("szachy2020") opracowana przez autora opiera się na pomyśle "przeniesienia" szachów klasycznych na szachownicę 100-polową. Idea taka nie jest oczywiście nowa. Najbardziej inspirujące, podczas realizacji tego zamiaru były dla autora przemyślenia Raula Capablanki.

Ustawienie bierek na szachownicy stupolowej stwarza problem zwiększonej o 2 linie odległości między "białymi" a "czarnymi". Rozwiązaniem jest przesunięcie bierek o jedną linię "do przodu" (po obu stronach szachownicy). 

 O odmienności koncepcji autora stanowi rezygnacja z dodatkowych, bardzo silnych  figur (szachy Capablanki) na rzecz "słabych".  Idzie za tym ustawienie tych nowych figur na skrajnych polach szachownicy stupolowej. 

W rezultacie pola te tworzą linie zewnętrzne wobec szachownicy klasycznej ("wewnętrznej"), na której oznaczenia pól i pozycje początkowe bierek są identyczne z tymi, które obowiązują w szachach 64 polowych. 

Autor, traktując powyższe ustalenia za punkt wyjścia, postanowił ograniczyć możliwość poruszania się figur klasycznych po polach zewnętrznych. Bezpośrednim (motywem dla) powodem takiej decyzji była kwestia roli wież, która wzrosłaby radykalnie od samego początku każdej partii. Brak możliwości poruszania się po liniach zewnętrznych musi oczywiście konsekwentnie dotyczyć wszystkich figur klasycznych.

Dalszy etap tworzenia nowej wersji szachów stupolowych to już tylko doprecyzowanie szczegółów, o których mowa będzie poniżej.

Przykłady pozycji na szachownicy ustawionych dla ilustracji gry bierek klasycznych na liniach skrajnych (zewnętrznych w stosunku do "klasycznej" części szachownicy 100 polowej)

Dodane bierki:

- pionogoniec  

wersja pobrana z tablicy znaków (symbole geometryczne czcionki Dejavu)

△ 

▲ 

wersja "autorska" - "obrazki" stworzone w LibreOffice Draw

porusza się i zbija o jedno pole po skosach w dowolnym kierunku

Notacja : "pG" = "p" (pola początkowe a02 i h02 oraz a07 i h07)

- pionowieża 

tablica znaków - czcionka DEJAVU

□ ■

"Obrazki' stworzone w LibreOffice Draw

wykonuje ruchy i zbija o jedno pole po liniach prostych w dowolnym kierunku

Notacja : "pW" = "w" (pola początkowe a01 i h01 oraz a08 i h08))

Oznaczenia pól szachownicy 100 polowej

w nowej wersji szachów

                Opis gry

Nowy wariant szachów stupolowych - szachy2020